سکوت شب

فتنه ی چشم تو چندان ره بیداد گرفت

 

که شکیب دل من دامن فریاد گرفت

آن که آیینه ی صبح و قدح لاله شکست

خاک شب در دهن سوسن آزاد گرفت

آه از شوخی چشم تو که خونریزِ فلک

دید این شیوه ی مردم کُشی و یاد گرفت

منم و شمع دل سوخته ، یارب مددی

که دگرباره شب آشفته شد و باد گرفت

شعرم از ناله ی عشّاق غم انگیزتر است

داد از آن زخمه که دیگر ره بیداد گرفت

سایه! ما کشته ی عشقیم ، که این شیرین کار

مصلحت را مدد از تیشه ی فرهاد گرفت

سکوت شب...

کبود و سرخ و بنفش و... هزار رنگ‌تر از این؟

 

جناب جنگ!  بفرما، جهــان قشنگ‌تر از این؟

خودت  کــه جنگ  نبودی  قرار  بود  برقصی

تو جشنِ سوخته هستی؛ چه نام، ننگ‌تر از این؟

شبیه حسّ سعادت، ولی مطابق عادت

نه بی‌شتاب‌تر از آن، نه بی‌درنگ‌تر از این

هزاره‌های پیاپی، ازل دقیقه‌ی من شد

برای حکّ محبّت، مجال، تنگ‌تر از این؟

سکوت شب...

تو ماهی و من ماهی این برکه ی کاشی

 

اندوه بزرگی است زمانی که نباشی

آه از نفس پاک تو و صبح نشابور

از چشم تو و حجره ی فیروزه تراشی

پلکی بزن ای مخزن اسرار که هر بار

فیروزه و الماس به آفاق بپاشی

ای باد سبکسار مرا بگذر و بگذار

هشدار که آرامش ما را نخراشی

هرگز به تو دستم نرسد ماه بلندم

اندوه بزرگی است چه باشی...چه نباشی...

سکوت شب...

چه بگویم؟ نگفته هم پیداست   غم این دل مگر یکی و دوتاست؟ به همم ریخته است گیسویی به همم ریخته است مدّت هاست هم به هم ریخته است هم موزون اختیارات شاعری خداست در کش و قوس بوسه و پرهیز کارمان کار ساحل و دریاست نیست مستور آن که بدمست است چشم تو این میانه استثناست خاطرت جمع ، من پریشانم من حواسم هنوز پرت هواست از پریشانی اش پشیمان نیست دل شیدای ما از آن دل هاست! هرکجا می روی دلم با توست هرکجا می روم غمت آنجاست عشق سوغات باغ های بهشت عشق میراث آدم و حواست سکوت شب...ادامه مطلب

زمستان نیز رفت اما بهارانی نمی بینم

بر این تکرارِ در تکرار پایانی نمی بینم به دنبال خودم چون گردبادی خسته می گردم

ولی از خویش جز گَردی به دامانی نمی بینم

چه بر ما رفته است ای عمر؟

ای یاقوت بی قیمت!

که غیر از مرگ، گردن بند ارزانی نمی بینم

زمین از دلبران خالی است یا من چشم ودل سیرم؟

که می گردم ولی زلف پریشانی نمی بینم

خدایا  درمانی به غیر از مرگ می خواهد

که من می میرم از این درد و درمانی نمی بینم

سکوت شب...

رفتم از دست بیا ، تا نفس هست بیا تا مسیرمون نرفته سمت بن بست بیا   گاه و بی گاه بیا ، با دلم راه بیا دیگه کوتاهی نکن کمی کوتاه بیا   بی دل و مست با من هم دست مثل این دل که به لبخند تو پیوست   رفتم از دست تا نفس هست  پا به پای من و هم دست دلی مست بیا   بیا بیا   عشقی کمیاب بیا ، مثل مهتاب بیا مثل بارون رو تن خاک ، منو دریاب بیا   تا زمان هست بیا ، تا توان هست بیا بهترین صورت عشق تا جهان هست بیا   بی دل و مست ، با من هم دست مثل این دل که به لبخند تو پیوست   رفتم از دست تا نفس هست  پا به پای من و هم دست دلی مست بیا   بیا بیا   سکوت شب...ادامه مطلب

چشم های بسته، بازترند و پلک، پرده ای ست که منظره را عمیق تر می کند بگذار رودخانه از تو بگذرد و سنگ هاش در خستگی ات ته نشین شوند بگذار بخشی زنده از مرگ باشی و ریشه ها به اعماقت اعتماد کنند جنگل، تنها یک درخت است که در هزاران شکل از خاک گریخته است.   سکوت شب...ادامه مطلب

دلم میخواد یه چیزی رو بدونی 

دیگه نه عاشقی نه مهربونی

منم دیگه تصمیممو گرفتم 

اصلا نمیخوام که پیشم بمونی

دیشب که داشتم فکرامو میکردم

دیدم با تو تلف شده جوونی

یه جا یه جمله قشنگی دیدم

عاشقو باید از خودت برونی

.

.

.

.

منبع:کتاب مریم حیدر زاده

 

منبع

سکوت شب...

اگه تو از پيشم بري سر به بيابون مي ذارم هر چي گل شقايقه رو خاك مجنون مي ذارم اگه تو از پيشم بري من خودم و گم مي کنم به عمر تو رو شرمنده حرفاي مردم مي کنم اگه تو از پيشم بري دل رو به دريا مي زنم غرور خورشيد و با برف آرزوها مي شكنم اگه تو از پيشم بري کار من آوارگيه خلاصه شو واست بگم که آخر زندگيه اگه بري شكايت تو رو به دريا ميكنم شقايقاي عالم و من بي تو رسوا ميكنم اگه تو از پيشم بري زندگي خاکستريه فرداش يكي خبر مي ده دلت پيش ديگريه اگه تو از پيشم بري شمعدونيا دق ميكنن شكايت چشم تو رو به مرغ عاشق ميكنن اگه بري پرستوها از زندگيشون سير ميشن آهوا توي دام صياداي پي سکوت شب...ادامه مطلب